گو?ند ش?خ ابو
سع?د    ابوالخ?ر
چند درهم اندوخته
بود تا به ز?ارت
کعبه رود. با
کاروان? همراه شد و
چون    توانائ?
پرداخت برا? مرکب?
نداشت پ?اده سفر
کرده و خدمت د?گران
م?کرد . تا در منزل?
فرود آمدند و ش?خ
برا? جمع اور? ه?زم
به اطراف رفت در   
ز?ر درخت? مرد ژنده
پوش? با حال?
پر?شان د?د. از
احوال و? جو?ا شد
و در?افت    که از
خجالتِ اهل و ع?ال
در عدم کسب روز? به
ا?نجا پناه اورده
است و هفته    ا?
است که خود و
خانواده اش در
گرسنگ? بسر برد ه
اند.
چند درهم اندوخته
خود را به و? داد و
گفت برو . مرد ب?نوا
گفت مرا رضا?ت   
ن?ست تو در سفر حج
در حرج باش? تا من
برا? فرزندانم توشه
ا? ببرم. ش?خ گفت   
حج من ، تو بود? و
اگر هفت بار گرد
تو طواف کنم بِه
زانکه هفتاد بار
ز?ارت    آن بنا کنم
نتیجه به طواف عشق درب میکده آمده ام!!!شرمسار وخجلم ساقی!!!!ساقی از گوشه میخانه مرانم!خانه امید من است!بگذار بمانم!گر تهیدستم بی توشه صاحبم آبرومند است ساقی حال مرا خمار از این درب میرانی!!!!خاک وگل است خانه تو!!!!ولی خانه عشق تو نور است وصفا مرا به خون ارجعی الا ربک ....راضیه مرضیه بخوان ساقی وقدحی پرکن تا قدح سرکشم مستم بساز زندگانیها و...!!ع.ع